Blog

Kelebeğin Ömrü #Srebrenitsa

Srebrenitsa, 2019

Ömrümün en hüzünlü yeri burası ve burası sadece bildiğimiz kadarı. Geçen sene bu toprakları adımladım, her karesini fotoğrafladım, orada yaşayanlarla konuştum, üzerine tek kelime yazamadım. Hâlâ zihnimdekileri toparlayamıyorum. Bu acı o kadar yakıyor ki.

Bugün Sırp askerlerinin tüm gizleme çabalarına rağmen hâlâ toplu mezarlar bulunuyor. En ilginci ise toplu mezarlardan bazıları oradaki kardeşlerimizin toprağa karışması, o bölgede Artemis adıyla bilinen bir çiçeğin açması ve bu çiçeklere gelen mavi kelebeklerin çoğalması neticesinde yapılan kazılar sonucunda bulunuyor ve yaklaşık 300 toplu mezar keşfediliyor.

Anıt mezarların üzerinde ise Bakara 154 yer alıyor: “Allah yolunda öldürülenler için “ölüler” demeyin. Hayır, onlar diridirler, fakat siz bilemezsiniz.”

TİKA ve Stari Grad Belediyesi işbirliği ile açılan 11.07.1995 Anma Galerisi’nde Bosnalı Fotoğraf Sanatçısı Tarık Samarah’ın katliamı gözler önüne seren müthiş bir sergisi bulunuyor. Sergide Türkçe dil seçeneği mevcut, ziyaret etmenizi şiddetle tavsiye ederim.

tüm dünyanın kör ve sağır olduğu Srebrenitsa’da yaşanan soykırımı unutmadık.

“Ne olursa olsun soykırımı unutmayın. Unutulan soykırım tekrarlanır.”

Aliya İzzetbegoviç