sen müziğe oynadığını sanıyorsun yılanın,
o flütten kendini koruyor. -böyle bi’ şey işte aşk.-
müziğe kapıldıkça koruyorsun kendini-
sokak lambalarından izleyince son kar yağışını, ağladı perdem.
yürüdüm sessizliğin karanlığına,
sen yine de bu sessizliği seninle soludum say.
müzik yok ama, tüm bu sokaklarda ayak izin var
bak.
mirfanK’14
Yağmur Sayaner dedi ki:
Zannediyorsun ki kaçarsan korursun kendini, kurtulursun tüm uçları ayrı bir çıkmaz sokak olan anılardan. Ne kadar korursan koru kendini, çok çok derinlerine işliyor o müzik. Eğer bırakırsan kendini biliyorsun yok olacaksın, ama bırakmazsan da onsuzluğa dayanamıyorsun ve nereye gidersen git en beklemediğin anda hep kesişirken gözleriniz, yüreğiniz hep paralel oluyor birbirine. Bu yüzden içinde o olmayan bir şey kalmıyor geriye, en sonunda o dereceye geliyor ki artık o da kalmıyor, sadece ona aşık olmayı seviyorsun, o an düpedüz aşkı seviyorsun.
Sayfanı kirlettiysem yorumumla özür dilerim ama nerede bir aşk görsem içinde biraz da o yaşıyor, ne zaman bir şiir görsem bir köşede içinden o taşıyor bu yüzden sessiz kalamıyorum aşkı anlatan şiirlere…