Blog

Venedik’ten Kalma

“… Dalga sesleri çınlıyor kulağımda hala. Avaz avaz bağırdığım geceden geriye ıslak parkam kaldı. “Nerdesin?” haykırışı yordu bedenimi fazlasıyla. Hala titriyor ellerim bak. Bir martı süzüldü karanlığa doğru korkarak. Sesim mi korkuttu, yoksa yokluğun mu bilmiyorum ama bir martı süzüldü karanlığa doğru. Bizden geriye doğru. Gerçeklerimden göçüp hayallerimi yaşadım, sensiz tuzu yoktu. Gözlerim kızarana kadar ağadım, sensiz tuzu yoktu. Ürpertti içimi kar ile buluşan denizin dalga sesleri. Korktum, rengim değişti. Adımı unuttum.”
mirfanK’09 ~Venezia~

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir