Ne yazık ki;
Bağlıyorum hayallerimi martıların kanatlarına
Ve
Göçüyorlar yüreğimden sıcak yerlere / Başka hayatlar peşine.
…
“Gerçekten” yanlış anladın beni.
Ben gerçekleri beğenmeyip kurmadım o hayalleri. Hayal ya, belki hayat olur diye çırpındım sadece. Ve dediğin gibi çırpındığımla kaldım, dememiş miydin yoksa?
D ü ş
Dediysem de abartma o kadar. Yani doğanın bir kanunu var, gözümden ötesi yok.
…
Belki de `plan` çatısı altında gerçekleştirilmeliydi her şey. Evet, o ciddiyette ve o samimiyetsizlikte yapılmalıydı hayaller. Ama beceremedik ve suçlayacak kimseyi de bulamadık bundandır ki susuyoruz bize hesap soran hayallerimiz karşısında. Düşsel bir avuntunun peşinden gidiyoruz her bulduğumuz fırsatta ve bu avuntularımızı gerçeğe yoğurmaya çalışıyoruz. Yani sürekli bir çaba söz konusu.
Yabancısın bu kelimelere!
Yerin dibindeyken gerçekleştirdiğimiz hayal kuruntuları başarılı oluyor gerçekten. Kuruntu dediysem de abartma o kadar. Kur! Bunu emir olarak başar bir kere, ölmezsin / eline diline yapışmaz.
…
Gerçeği giyindiğinde yakasını bırakma şunun.
O gece yatarken
S o y u n u y o r !
…
İşte yüreğinden beynine kurduğun köprüde yürüttüğün hayallerin şimdi bir martının kanadında sallana sallana daha sıcak yüreklere göç ediyor. Saçlarından esen rüzgar martıları cesaretlendiriyor ve onlar kalabalıkken senden daha kabadayı olabiliyorlar.
Gökyüzünden bir şeyler devşirmenin peşinde olma.
H a y a l l e r u ç u y o r s e n n e y i n p e ş i n d e s i n !
…
Bir sessizlikte isyankar olmuş bir aşığı dinledik. Hayallerini geri sararken kan revan içinde olan elleriyle çocuklara güneşi gösteren bir aşık. “Hayal” demiş, ama ömrünü bir “l” harfini “t” harfine çevirmeye adamış. Ve daha gereksiz birsürü bilgi.
Umursamazlıkta son noktayı geçince buldum onu, öyle ötelemişlerdi.
…
O kadar çok ağladım ki yüreğime
Yaslanmış her yerim sevgilim / Dolaşma fazla
Thanatos* olursun!
*Yunan mitolojisinde ölümü temsil eden Tanrı.