gökyüzünde yalnız gezen yıldızlardan da yalnızsın, tüm yıldızlar Cuma akşamında istiklâl marşı okunurcasına sabit dururken tek şansını 35000 ft yükseklikte giden bir uçaktan dilek dileyerek kullanıyorsun, farkında değilsin.
sen -istediğin gerçek olsun diye- gökyüzüne baktığında bir şeyler kıpırdadığı için kendini şanslı görüyorsun. o şey olmadığında -sevdiğin seni sevmediğinde- ise dünya duruyor sanıyorsun.
öyle değil. dünya ne zaman duruyor biliyor musun? birisini -seni sevmesini beklemeden evvel- her şeyiyle sevdiğinde duruyor ve faraza o kişi seni sevdiğinde tek kişilik bir bilet varmış da onu sen almışsın rahatlığıyla davranmadığında duruyor.
şimdi bekle. yıldız sandığın şey geniş gövdeli bir uçak olduğu için değil, böyle kötü geçen bir gecenin sabahında güneş nasıl doğuyor acaba diye bekle. dün sabah nasıl doğduysa acıyla yoğrulduğun o gecenin sabahında da güneş o kadar güzel doğacak.
bir ip at kuyuya attığın kendine. dünya dönüyor, bak.
mirfanK’19