Camımı dövüyor inatla
İri iri yağmur taneleri
Birisi beni bunlardan etkilenmeye zorluyormuş
Gibi
Sanki.
Adınla başlayıp buharlaşan
İçinde senden başka hiçbir şey
Bulunmayan
Hayallerim yağıyor burada.
Senden fırsat bulup
Beni tanıyanlar
Arada camıma vuruyorlar
İnatla
Üşümüşler belli
Ama buharlaşan umutlarım
Oralı bile olmuyorlar
Gökyüzünde bir yerlerde
Seni bekleyişteler
İnatla
Bir damla sızıyor odama
Sıcacık
Dokunuyorum parmağımla
Kaybolup gidiyor tenimde
Ama bilemiyorum hayallerim mi
Umutlarım mı
İçini ısıtan.
Bir beşikte hüzün
Bir beşikte sevinç var
Ve
Onları sallayan yokluğun.
Hiç olmamışlığınla uyutuyorsun ya
Bu kadar şeyi
Var olsan
Kimler uyuyacak
Bilmiyorum
Ey hiç olmamış yâr!
Ey olmaya meyili olmayan yâr!
Boğazımda işitebildiğim soluk seslerim var
İçerime giden
Beni solduran sesleri
Duymuyorum artık
Uyuştu bedenimin solu
Ben uyanık
Ve ufacık
Bekliyorum
Güneşin yanındaki gülüşünü
Sen gülünce
Uyuyacağım
Ve sen solunca
Bir daha asla uyanmayacağım
Söz.
Fotoğraf: Murathan Özbek